De populariteit van de piramides van Egypte heeft in de loop der eeuwen de piramides van het oude Nubië volledig overschaduwd, met als gevolg dat de oud-Nubische beschaving niet zoveel bekendheid geniet als de cultuur van het oude Egypte. Dat wil echter niet zeggen dat de cultuur van Nubië minder interessant moet zijn geweest dan die van het oude Egypte. Integendeel! De oud-Nubische civilisatie is met mysteriën omgeven. Dat komt mede doordat het tot op heden niet gelukt is om het Nubische schrift, de Meroïtische taal, volledig te doorgronden.
Stompe piramides
Het Drents Museum heeft onlangs een archeologische tentoonstelling gehouden over de cultuur van Nubië. De Nubische beschaving was gesitueerd om en nabij de Nijl en strekte zich uit vanaf de Soedanese stad Khartoem tot aan de Egyptische stad Aswan. Er zijn in deze regio talloze piramides gevonden die gelinkt zijn aan de zogenaamde zwarte farao’s. De piramides van Nubië waren echter niet zo puntig en ruim als die van Egypte, maar wel steiler. In de piramides werden destijds de koningen en andere hoogheden begraven, vergezeld van waardevolle schatten.
De verstandhouding met het oude Egypte
Het oude Nubië is lange tijd onopgemerkt gebleven en werd eeuwenlang als een minder interessant deel van Egypte beschouwd. Niks is minder waar! Nubië kende een heel eigen cultuur en beschikte over een eigen taal. Ook was Nubië in geen enkel opzicht inferieur aan het oude Egypte. De verstandhouding met het buurland was soms erg moeizaam, omdat Egypte de Nubiërs ervan betichtte een zedeloos volk te zijn, hetgeen wellicht getuigt van de hoogmoed van de Egyptische farao’s.
Verschillende cultuurperioden
Het oude Nubië heeft een aantal verschillende cultuurperioden gekend, te beginnen met de Kerma-cultuur die omstreeks 2400 voor onze jaartelling ontstond en die ongeveer 1000 jaren voortduurde. Daarna kwam Nubië onder Egyptisch bewind tot omstreeks 1000 voor Christus, een periode die opgevolgd werd door de Napata-cultuur. In deze periode werden veel Egyptische gebruiken overgenomen en werd tevens de Egyptische god Amon aanbeden. De Napata-cultuur duurde tot aan 300 voor Christus en werd opgevolgd door de Meroïtische periode die duurde tot aan het jaar 300 van onze jaartelling.
In deze periode werd de Nubische cultuur een stuk autonomer en werd de god Amon verruild voor de oorlogsgod Apedemak. Apedemak was een leeuwengod en werd dan ook vereerd in zogenaamde Leeuwentempels.
Handelscentrum
Nubië is altijd rijk geweest aan goud en andere metalen, waaruit sieraden en gereedschappen vervaardigd werden. Bovendien werden er in Nubië talloze verfijnde vormen van aardewerk gemaakt. Tenslotte beschikte het land over een sleutelpositie wat betreft het handelsverkeer tussen Egypte en Centraal-Afrika.